Odwiedziłam Islandię dwukrotnie i podróżowałam tam zarówno stopem, jak i autobusami czy samochodem. I moim zdaniem samochód to najwygodniejsza opcja. Po pierwszej podróży na Islandię, którą odbyliśmy częściowo na stopa i częściowo autobusami, czułam ogromny niedosyt, ponieważ wiele fajnych miejsc zobaczyłam tylko z okna samochodu. Jeśli danego dnia załapaliśmy się na przejazd 200km z jednym kierowcą, to korzystaliśmy. W praktyce oznaczało to brak postojów przy tak fajnych atrakcjach, jak np. wodospad Seljalandsfoss. Tak samo podróżując autobusem, nie mieliśmy okazji wyskoczyć na parę godzin do parku narodowego Skaftafell czy nad jezioro Myvatn… Dlatego w moim odczuciu samochód to najlepszy środek transportu na Islandii – możesz nim dotrzeć niemalże wszędzie i Ty decydujesz, kiedy zrobisz przerwę na zdjęcia czy spacer po okolicy! Niestety wypożyczanie samochodu na Islandii to dość kosztowna sprawa, a Islandczycy obwarowali się milionem ubezpieczeń , które przydadzą się jedynie o wybranej porze roku, czy na pojedynczej trasie. Dlatego jeśli planujesz swoją pierwszą podróż na Islandię i będziesz wynajmować samochód, zajrzyj koniecznie dalej, by poznać najważniejsze wskazówki dotyczące wypożyczania samochodu, jak i islandzkie przepisy drogowe. Na zdjęciach zobaczysz również, w jak malowniczych miejscach przebiegają niektóre drogi 🙂

KOSZTY WYNAJMU SAMOCHODU NA ISLANDII

Jeśli planujecie podróż po Islandii przynajmniej we dwie osoby i zamierzacie zobaczyć coś więcej niż Rejkiawik i Golden Circle, to na pewno koszt wynajmu samochodu na Islandii okaże się korzystniejszy niż koszt podróżowania autobusami. Najtańsze samochody są już dostępne od ok. 600 zł za tydzień poza wysokim sezonem (+ oczywiście koszt paliwa i dodatkowe ubezpieczenia). A dla porównania cena samego biletu powrotnego na trasie lotnisko w Keflaviku – Rejkiawik dla jednej osoby to ok. 200 zł.

WYBÓR WYPOŻYCZALNI

1. Oczywiście główne kryteria to cena i standard pojazdów. Polecam przejrzeć kilka wypożyczalni. Znajdziemy ich mnóstwo wpisując w Google maps „car rental Iceland” – polecam szukać w okolicach Keflaviku lub Rejkiawiku.

2. Ocena wypożyczalni to kolejny ważny aspekt. Poczytaj konkretne opinie na Google czy Trip Advisor. Moim zdaniem lepiej zapłacić trochę więcej, ale mieć gwarancję nowego i serwisowanego sprzętu. Islandia jest ogromnym krajem, pełnym terenów wulkanicznych. W niektórych miejscach nie uświadczysz stacji benzynowej (nie wspominając o żadnych sklepach czy hotelach) przez kilkaset kilometrów. Co jeśli samochód zawiedzie właśnie na takim odcinku trasy?

3. Transport z lotniska – niektóre wypożyczalnie oferują odbiór klientów bezpośrednio z lotniska. Pracownik wypożyczalni będzie czekał na Ciebie w hali przylotów z kartką z Twoim imieniem i zawiezie Ciebie (być może wraz z innymi klientami) bezpośrednio do wypożyczalni, skąd wyjedziesz wypożyczonym samochodem.

4. Jeśli jesteś jedynym kierowcą w ekipie i nie masz wyrobionej karty kredytowej na własne nazwisko, sprawdź koniecznie wcześniej, czy dana wypożyczalnia wyrazi zgodę na dokonanie blokady kaucji na karcie innego pasażera. Znane sieci wypożyczalni samochodowych często nie akceptują takiego rozwiązania, natomiast lokalne wypożyczalnie najczęściej idą na rękę klientom.

5. Sprawdź, jaka jest wysokość kaucji, na którą zostanie potem dokonana blokada na karcie kredytowej. Niektóre wypożyczalnie nie pobierają kaucji.

6. Sprawdź wcześniej na stronie wypożyczalni, jaki jest dozwolony minimalny wiek, by wypożyczyć samochód oraz minimalny okres posiadania prawa jazdy

Ja korzystałam z wypożyczalni Lagoon Car Rental w okolicach Keflaviku. Polecam zajrzeć pod wspominany link do strony Guide to Iceland, gdyż oprócz oferty firmy Lagoon, znajdziecie tam porównywarkę cen wielu innych islandzki wypożyczalni.

3 lata temu samochody od Lagoon liczyły rok lub dwa lata. Zamówiliśmy Renault Clio, czyli prawie najmniejszy dostępny samochód. Po dotarciu okazało się, że nie było go już na stanie i w tej samej cenie otrzymaliśmy upgrade do przepięknego Nissana Pulsara z kamerą cofania i wbudowaną nawigacją (obecnie auto już nie jest dostępne w ofercie wypożyczalni)! Pracownicy Lagoon Car Rental zgodzili się dokonać blokady kaucji na karcie kredytowej pasażera, gdyż ja jako jedyny kierowca, nie miałam wyrobionej swojej karty. Nie mieliśmy żadnych problemów przy zwrocie auta czy po powrocie z podróży. Auto było bezawaryjne, a obsługa – pomocna i zupełnie fair. Z czystym sumieniem mogę polecić tę wypożyczalnię. Znajoma, która wybrała się na Islandię rok później, również korzystała z ich oferty i również zachwalała.

UBEZPIECZENIA DOSTĘPNE PRZY WYPOŻYCZANIU SAMOCHODU NA ISLANDII

1. Zazwyczaj standardowa cena wypożyczenia samochodu zawiera 3 ubezpieczenia:

• Personal Accident Insurance (PAI) – ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków (NNW)
• third party liability insurance –  ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej (OC)
• collision damage waiver (CDW) – ubezpieczenie pojazdu od uszkodzeń (forma Autocasco) – ubezpieczenie obejmujące uszkodzenia powstałe zazwyczaj w wyniku wypadku (ale już nie kradzieży) i ogranicza odpowiedzialność do konkretnej kwoty

2. Na miejscu można dokupić następujące ubezpieczenia:

• Super collision damage waiver (SCDW) – ubezpieczenie, które całkowicie znosi odpowiedzialność za uszkodzenie samochodu lub pomniejsza kwotę odpowiedzialności za uszkodzenie samochodu (np. z €3490 do €690)

• Sand and ash protection (SAAP) – ubezpieczenie pomniejsza kwotę odpowiedzialności za uszkodzenie samochodu w wyniku burzy piaskowej; pracownik wypożyczalni, z której korzystaliśmy, całkiem szczerze doradził, że to ubezpieczenie przydaje się tylko podczas przejazdów na południu Islandii i w okresie wiosennym lub jesiennym – wówczas zdarzają się tam burze piaskowe, a wszystkie samochody znajdujące się na drodze takiej burzy, ulegają poważnym zarysowaniom

• Gravel protection (GP) – moim zdaniem bardzo przydatne ubezpieczenie na Islandii – redukuje odpowiedzialność finansową za uszkodzenie samochodu w wyniku uderzenia żwirem lub kamieniami; szczególnie przydatne, jeśli wybierasz się na przejazd offroad; w praktyce nawet na asfaltowych drogach znajduje się luźno rozrzucony żwir i nie unikniesz kamieni wyskakujących spod kół mijanych aut – kwestia szczęścia, czy będą to małe kamienie i czy pozostawią jakiekolwiek rysy

• Theft protection (TP) – ubezpieczenie od kradzieży auta, na ogół całkowicie znosi odpowiedzialność finansową za kradzież; Islandia jest bardzo bezpiecznym krajem, a według oficjalnych raportów pojedyncze kradzieże samochodów zdarzają się najczęściej w okolicach Rejkiawiku; moim zdaniem można spokojnie odpuścić zakup tego ubezpieczenia

• Tire Protection (TIP) – ubezpieczenie pokrywające koszt naprawy i wymiany opon

• dodatkowo można zakupić tzw. insurance bundle, czyli pakiet wszystkich dostępnych ubezpieczeń po okazyjnej cenie

Jak widzisz, opcji jest cała masa. Myślę, że nie ma co dać się zwariować. Polecałabym dokupić jedynie ubezpieczenie na zniszczenia od żwiru i kamieni (Gravel Protection). Reszta zależy od Twoich potrzeb, pory roku i planowanej trasy.

PRZEPISY DROGOWE NA ISLANDII

Na Islandii jeździ się naprawdę przyjemnie. Czułam się tam o wiele bezpieczniej niż na polskich drogach. Większa siatka dróg znajduje się tylko w okolicy Rejkiawiku, natomiast przejazd główną drogą nr 1 jest banalnie prosty i niesamowicie satysfakcjonujący ze względu na krajobrazy. Oczywiście wiele zależy również od warunków pogodowych, a jeśli wybierasz się poza trasy asfaltowe, utrudnienie może dodatkowo wzrosnąć. Niewątpliwie wzrastająca fala turystów również przyczynia do większego zagrożenia (według moich obserwacji najgorzej piratują Chińczycy). Wyjazd poza szczytem sezonu letniego gwarantuje przyjemniejszą jazdę po Islandii.

Przepisy są dość podobne, jak w Polsce, czy innych krajach Europejskich – jazda prawą stroną, wymijanie od lewej itp. Poniżej kilka najważniejszych informacji:

• przeciętna dozwolona prędkość na terenach zabudowanych – 30-50 km/h
• 80 km/h na drogach szutrowych
• 90 km/h to maksymalna dozwolona prędkość na Islandii! (ponoć wokół całego kraju są porozmieszczane fotoradary, a wypożyczalnia nie odpuści nam mandatu)
• światła powinny być włączone również za dnia
• zakaz korzystania z urządzeń wymagających trzymania w dłoni w czasie jazdy, jak np. telefony komórkowe
• wymagane foteliki dla dzieci – na tej stronie wszystkie wytyczne ze względu na wiek i wzrost dzieci
• obowiązkowa opłata za przejazd tunelem Hvalfjörður – 1000 ISK

• przy mostach jednopasmowych pierwszeństwo ma pojazd znajdujący się bliżej mostu; dłuższe mosty posiadają boczne zatoki, które ułatwiają mijanie

• uwaga na owce! należy uważać również na te znajdujące się na poboczach, bo w każdej chwili mogą wyskoczyć na jezdnię; jeśli kiedykolwiek potrącisz owcę, zjedź na pobocze i zgłoś to pod nr tel 112

Jeśli wybierasz się na Islandię i Ty lub ktoś z Twojej grupy posiadacie prawo jazdy, to zdecydowanie polecam podróżowanie samochodem. Jazda po drodze głównej nr 1 jest niesamowicie przyjemna, koszty często wypadają korzystniej niż w przypadku przejazdów autobusami, ale przede wszystkim będziesz mieć możliwość zatrzymać się przy wszystkich atrakcjach napotkanych na drodze. W Polsce jeżdżę samochodem bardzo rzadko i mimo rocznej przerwy w siedzeniu za kółkiem, na Islandii czułam się naprawdę rewelacyjnie, prowadząc.

Miałeś okazję wypożyczyć samochód na Islandii? Podziel się swoimi doświadczeniami i wskazówkami! A jeśli masz jeszcze jakieś pytania odnośnie wynajmu, pisz śmiało w komentarzach – postaram się odpowiedzieć!

Artykuł WYPOŻYCZANIE SAMOCHODU NA ISLANDII I PRZEPISY DROGOWE NA ISLANDII pochodzi z serwisu Dobrze podróżować.

Islandzki „hostel dla podróżników-hipsterów”

Kex jest znany przede wszystkim ze swojej opinii hostelu dla hipsterów. Niewątpliwie, spotkamy tam wielu brodatych ichmościów w okularach z czarnymi oprawkami, ale nie tylko ich. Taka renoma wynika prawdopodobnie z oryginalnego, niekiedy „vintage” wystroju hostelu, jak i bogatej oferty kulturowej. Bowiem Kex to nie tylko budynek z miejscami noclegowymi, ale także bar, restauracja, bufet śniadaniowy, fryzjer, siłownia, galeria sztuki oraz strefa licznych koncertów i happeningów. Do tak zwanej „przestrzeni wspólnej” ulokowanej na parterze obok recepcji, mają wstęp również ludzie z zewnątrz, nienocujący w hostelu. Tym sposobem wszelkie występy mają szansę na większe zainteresowanie zarówno ze strony mieszkańców Reykjaviku, jak i odwiedzających miasto turystów. Np. w czasie mojego pobytu odbył się akurat koncert jazzowy. Tydzień wcześniej zorganizowano całodniowy koncert 12 islandzkich artystów (w tym np. Sóley), na który wstęp był darmowy! Strasznie żałowałam, że zabrakło zaledwie kilku dni, bym mogła uczestniczyć w takim wydarzeniu. Niemniej, darmowe występy mają tam miejsce średnio co tydzień, zatem istnieje ogromna szansa, że traficie na jakiś podczas swojej wizyty.

Lokalizacja, ceny, rezerwacja miejsc w hostelu Kex

„Kex” oznacza w języku islandzkim „ciastko”. Nazwa hostelu wiąże się z historią jego budynku, w którym dawniej mieściła się fabryka ciastek. Lokalizacja okaże się bardzo korzystna dla każdego potencjalnego turysty odwiedzającego Reykjavik – w ścisłym centrum, przy ulicy Skúlagata, tuż nad nabrzeżem, skąd rozciąga się malowniczy widok na masyw góry Esja. Stąd blisko już do głównych atrakcji turystycznych stolicy – kościoła Hallgrímskirkja, forum muzycznego Harpa czy ulicy Skólavörðustígur otoczonej znanymi restauracjami i drogimi sklepami. Hostel może ugościć ok. 160 osób, jednak mimo tak ogromnej liczby miejsc noclegowych, nadal trudno znaleźć coś wolnego w sezonie letnim. Należy więc dokonać rezerwacji z dużym wyprzedzeniem – przynajmniej półtora miesiąca przed przyjazdem. Tym bardziej, jeśli chcemy zaoszczędzić trochę pieniędzy i mieć pewność, że nie będziemy musieli przenosić się codziennie z jednego pokoju do drugiego. Miejsca można rezerwować już pół roku z wyprzedzeniem. Najtańszy nocleg kosztuje ok. 70zł w sezonie letnim w pokoju 16-osobowym. Średnio jednak trzeba liczyć 130zł za miejsce w dormie dla 6 osób. Rezerwacji można dokonać bezpośrednio przez oficjalną stronę hostelu lub poprzez serwisy pośredniczące jak Hostel World czy Hostel Bookers. Obiektywnie doradzam, by zaglądać na takie strony, ponieważ mają przyznawaną pulę miejsc noclegowych, które czasem rozchodzą się wolniej, niż te sprzedawane z pierwszej ręki przez hostel. Gdy szukałam pokoju w Reykjaviku, strona internetowa Kexu głosiła, że brak w nim już wolnych miejsc. Jednak dzięki Hostel World zarezerwowałam noclegi dla 2 osób na 4 dni w tymże  właśnie hostelu.

Wyżywienie oferowane przez hostel i kuchnie wspólne

Na miejscu w hostelu można wykupić śniadania w formie stołu szwedzkiego. Nie jest to tania inwestycja, bo aż 1450 koron (prawie 40zł). Z drugiej jednak strony obsługa oferuje naprawdę bogaty wybór świeżego, jeszcze ciepłego pieczywa, wędlin, warzyw, dżemów, lokalnych serów i napojów. Oprócz tego można spróbować owsiankę z kilkoma typami suszonych owoców lub płatki z mlekiem. Ze względu na chłodny klimat Islandii, owoce są kosztownym artykułem, najczęściej importowanym spoza kraju. Na śniadaniach w Kexie uświadczymy jednak świeże owoce, specjalnie pokrojone w drobne kawałki i podawane w małych, szklanych słoiczkach. Wszystkie serwowane produkty są ekologiczne i większość z nich pochodzi z miejscowych upraw lub od lokalnych hodowców. Kolejną zaletą wykupienia takiego śniadania, jest, jak to zawsze w przypadku stołu szwedzkiego, zasada „jesz, ile chcesz”. Dodatkowo na Islandii nikt nie patrzy nikomu na ręce, więc jeśli masz ochotę zrobić sobie kanapkę na wynos, nie ma w tym żadnego problemu. Jeśli idzie o dostępność innych posiłków, Kex nie zapewnia możliwości wykupienia  regularnie serwowanych obiadów i kolacji. Niemniej, w tej samej sali co bufet śniadaniowy, ulokowano bar, w którym można każdorazowo kupić ciepłe danie. Chcąc jednak zaoszczędzić trochę pieniędzy podczas pobytu w Reykjaviku, najlepiej przygotowywać posiłki na własną rękę. Wspólne kuchnie wygospodarowane w hostelu są naprawdę przestrzenne i dobrze wyposażone. Ponadto znajdziemy tam półki na suchy prowiant pozostawiany przez wyjeżdżających gości, z którego może skorzystać każdy, kiedy tylko zechce. Nie należy więc martwić się o przyprawy czy olej, ponieważ to zapewni hostel. Oprócz standardowych patelń, garnków, naczyń i sztućców, na wyposażeniu znajdziemy również tostery i opiekacze. Jeśli więc pozazdrościmy osobom, które zaopatrują się w posiłki w Kexie, to wystarczy odrobina chęci i wyobraźni, a samodzielnie też stworzymy coś smacznego i urozmaiconego.

Osoby zainteresowane tematyką hosteli na Islandii (nie tylko w Reykjaviku) zachęcam do przeczytania mojego artykułu napisanego dla serwisu Okrążyć świat.

Artykuł KEX HOSTEL W REJKIAWIKU pochodzi z serwisu Dobrze podróżować.

Planujesz krótki wypad na Islandię? Wspaniale – jest tam co podziwiać! Zobacz 10 atrakcji Islandii, których nie może zabraknąć na Twojej trasie!

Naprawdę każdy region Islandii obfituje w przecudne krajobrazy, zupełnie odmienne od tych, do których jesteśmy przyzwyczajeni wewnątrz kontynentu. Postanowiłam jednak sporządzić krótką listę 10 atrakcji Islandii, które cieszą się największą popularnością i zachwycą najwybredniejszych. Gwoli wyjaśnienia, dodam, że podczas moich dwóch wypraw na Islandię, nie udało mi się dotrzeć do wszystkich zaplanowanych atrakcji. Z ciężkim sercem musiałam ominąć np. region Myvatn, stąd też nie pojawi się w poniższym zestawieniu. Nie zawiniło lenistwo czy zła organizacja, a raczej rozmiar Islandii i jej zróżnicowanie. Tam każda wioska i równina skrywa jakieś gorąco źródło czy jaskinię lawową. Stąd jeśli naprawdę chcemy dotrzeć w mniej dostępne zakątki wyspy i jednocześnie pokonać całą „ring road”, trzeba wygospodarować przynajmniej 3 tygodnie. W innym wypadku po prostu ustanawiamy priorytety i nimi kierujemy się podczas wyprawy. Zapraszam zatem do rankingu 10 najlepszych (moim zdaniem) atrakcji Islandii, choć jednocześnie pragnę podkreślić: pięknie jest w każdej części wyspy!

1. Błękitna laguna

Usytuowana ok. 50 km od Reykjaviku, Błękitna Laguna stanowi jedną z najpopularniejszych atrakcji turystycznych Islandii. Rewelacyjne miejsce do odwiedzenia w niepogodę – chmury dodają malowniczości krajobrazu, a ciepło i tak zapewni parująca woda. Dla mnie jest miejscem magicznym ze względu na kolorystykę – czarne skały wulkaniczne kontrastują z mleczną bielą krzemionki, co dopełnia błękit wody.

Co ciekawe, to SPA powstało jako efekt uboczny budowy elektrowni geotermalnej. W 1976r. z wykonanych odwiertów wydobyła się błękitna woda bogata w krzemionkę, która uszczelniła podłoże, tworząc wielki zbiornik. W międzyczasie w obieg weszły pogłoski o zdrowotnych właściwościach wody. Ludzie zaczęli podkradać się w okolice elektrowni, by zażyć kąpieli termalnych. Ostatecznie w 1999r. oficjalnie utworzono centrum odnowy „Błękitna laguna”. Woda w tym naturalnym SPA utrzymuje temperaturę ok. 37 stopni i jest bogata w różne sole i minerały. Na miejscu można w każdej chwili wypróbować wygładzającą maseczkę z krzemionki, rozmieszczonych wokół całego zbiornika.

Bilet wstępu od 6.990 ISK (ok. 220 zł)

Bilet upoważnia do całodniowego pobytu na terenie kompleksu

W cenie jeden napój

Oficjalna strona

Dojazd autokarem z Reykjaviku do Błękitnej Laguny – 33 EUR w dwie strony (możliwość zarezerwowania przejazdu podczas zakupu biletu wstępu do Laguny).

NOCLEG W OKOLICY BLUE LAGOON

Najbliższe noclegi znajdują się w miejscowościach Grundavik lub Keflavik (obok lotniska)

• Hotel Base obok lotniska w Keflaviku – jedna z najtańszych opcji w okolicy, ok. 130 zł za osobę w pokoju dwuosobowym
• Harbour View Cottages – nowoczesne chatki położone nad zatoką w Grindaviku, ok. 430 zł za osobę (2 osoby w chatce)
• Anita’s Guesthouse – uroczy pensjonat położony w Grindaviku, ok. 180 zł za osobę w pokoju dwuosobowym, śniadanie wliczone w cenę

2. Laguna lodowcowa Jökulsárlón

Kolejna popularna i łatwo dostępna atrakcja turystyczna Islandii. Laguna powstała stosunkowo niedawno, bo ok. 60 lat temu (pierwsze wzmianki pochodzą z 1948r.), w wyniku topnienia lodowca Breiðamerkurjökull. Pływające w zatoce bryły lodowcowe ujawniają nad powierzchnią wody zaledwie 1/10 część swoich rozmiarów, a powstałe jezioro liczy do 200m głębokości. Dotarcie do laguny jest bardzo proste – należy po prostu kierować się wzdłuż obwodnicy nr 1 na wschód. Po drodze, ok. 380km od Reykjaviku i 75km przed Höfn wjedziemy na most wiodący tuż nad skrajem zatoki. U brzegu wybudowano parkingi samochodowe, ułatwiające dostęp do atrakcji. Przy Jökulsárlón zatrzymują się również autobusy głównych przewoźników islandzkich.

Na miejscu można wziąć udział w wycieczkach, pływając amfibią pomiędzy bryłami lodu. Niemniej, Jökulsárlón to przede wszystkim miejsce, w którym należy pobyć i nacieszyć się jego urokiem. I najlepiej nie kilka minut, by zaledwie wykonać zdjęcia, ale chociaż godzinę, by odczuć ten arktyczny nastrój. Laguna ostatecznie stała się tłem akcji wielu słynnych produkcji, np. „Zabójczy widok”, „Śmierć nadejdzie jutro” (filmy z Jamesem Bondem), „Batman: Początek” czy „Tomb Raider”.

NOCLEG W OKOLICY JOKULSARLON

• Skyrhusid Guesthouse – uroczy pensjonat oddalony zaledwie o 10 km od Jokulsarlon, genialne widoki zza okna; ok. 255 zł za osobę w pokoju dwuosobowym
• po tańsze noclegi trzeba udać się dalej: Raudaberg II – ok. 145 zł za osobę w pokoju dwuosobowym
• Guesthouse Nypugardar – ok. 160 zł za osobę w pokoju dwuosobowym, śniadanie wliczone w cenę

3. Thingvellir

Thingvellir to najstarszy islandzki park narodowy usytuowany na styku dwóch płyt tektonicznych (Płyty Eurazjatyckiej i Płyty Północnoamerykańskiej). Jest tak naprawdę jednym z dwóch miejsc na świecie, gdzie ruch płyt uwidocznił się na lądzie, nie zaś na dnie oceanu. Krystalicznie czysta woda z pobliskiego jeziora kusi widocznością na 150m i przyciąga nurków z całego globu. Thingvellir odegrał również znaczącą role w historii Islandii. Od X w. islandzki rząd Althing zbierał się tu rokrocznie na posiedzenia pod gołym niebem, w czasie których m.in. dokonywano osądów. Spacerując po Thingvellir odnajdziemy wąwozy i inne miejsca straceń osób podejrzanych np. o uprawianie czarnej magii.

NOCLEG W OKOLICY THINGVELLIR

• Hotel Borealis – przepiękny hotel, położóny bardzo blisko Thingvellir; ok. 176 zł za osobę w pokoju dwuosobowym
• ION Adventure Hotel – bardzo nowoczesny i elegancki hotel położony na wulkanicznej skale, 18 km od Thingvellir; niesamowite widoki z okna pokoju hotelowego; ok. 590 zł za za osobę w pokoju dwuosobowym

 

4. Geysir

Jakieś 50km od Thingvellir znajduje się region geotermalny pełen gejzerów i gorących źródeł. Słowo „gejzer” wprowadzono do słowników, zapożyczając właśnie nazwę islandzkiego gejzeru „Geysir”. Obecnie „protoplasta” znajduje się w uśpieniu i nie wyrzuca już wody do góry, co jednak może ulec zmianie. Największą popularnością cieszy się zatem gejzer Strokkur, który średnio co 7 min wystrzeliwuje wodę na wysokość ok. 20m. To kolejne miejsce wchodzące w skład trasy Golden Circle.

NOCLEG W OKOLICY GEYSIR I GULLFOSS

• Skalinn Hostel Between Gullfoss and Geysir – najtańsza opcja noclegowa w tej okolicy, 200 zł za osobę za nocleg w pokoju dwuosobowym
• Hotel Gullfoss – ok. 390 zł za osobę za nocleg w pokoju dwuosobowym, śniadanie wliczone w cenę
• Geysir Hestar – uroczy obiekt noclegowy połączony ze stadniną koni, ok. 240 zł za osobę za nocleg w pokoju dwuosobowym

5. Gullfoss

Ostatnim punktem na trasie Złotego Kręgu jest bajeczny wodospad Gullfoss. Stanowi on tak naprawdę system 3 pomniejszych wodospadów, których łączna wysokość osiąga 32m. Woda przelewa się tam pasmem szerokim na 20m. Rozmiary i huk, niewątpliwie, robią wrażenie. Ponadto miałam szczęście ujrzeć Gullfoss w słoneczny dzień, kiedy powstała tęcza okalała łukiem wodospad. Piękny widok.

 6. Reykjavik

Tutejsza stolica jest sama w sobie atrakcją. Dla mnie przede wszystkim dlatego, że bardzo różni się od typowych europejskich metropolii. Mieszka tu zaledwie 100 tys. ludzi, w niewysokich, maksymalnie dwupiętrowych domach, rozsianych na dość obszernym terenie. No dobrze, kilka lat temu powstało tu kilka wieżowców, ale naprawdę nie ma co sobie wyobrażać, że zmieniły krajobraz na taki rodem z Nowego Jorku. Nie 🙂

Zabudowa mieszkalna jest bardzo kolorowa i przyjazna dla oka. Warto wybrać się na spacer wzdłuż mniejszych, bocznych uliczek, by odkryć ich prawdziwy urok. Gdy zawitamy na główną ulicę Reykjaviku, czyli Skólavörðustígur, odkryjemy wiele drogich restauracji i sklepów designerskich z gadżetami do wystroju wnętrz. Oczywiście do obowiązkowych punktów należy odwiedzenie kościoła Hallgrímskirkja oraz spacer nabrzeżem, z którego roztacza się widok na masyw góry Esja. Spośród lokalnych atrakcji warto również rozważyć budynek sali koncertowej Harpa – bardzo ciekawy przykład nowoczesnej architektury, fajnie wkomponujący się w krajobraz miejscowego portu.

NOCLEGI W REYKJAVIKU

• Kex Hostel – bardzo gorąco polecam ten hostel o genialnym wystroju, położony przy nabrzeżu, z widokiem na masyw Esja; koniecznie dokupcie śniadanie – genialne i warte swojej ceny; 150 zł za noc w dormie, 290 zł za noc za osobę w pokoju dwuosobowym, śniadanie – ok. 70 zł
• Bus Hostel – kolejny hostel, który miałam okazję testować; opcja budżetowa, oddalona od centrum, jednak spełniająca wszelkie podstawowe wymogi; ok. 75 zł za nocleg w dormie (to naprawdę jedno z najtańszych miejsc na Islandii), ok. 210 zł za noc za osobę w pokoju dwuosobowym
• Eyja Guldsmegen Hotel – hotel o bardzo wyszukanym wystroju, położony przy głównej ulicy handlowej w Reykjaviku; cena ok. 400 zł za noc za osobę w pokoju dwuosobowym
• Old Charm Reykjavik Apartments – designerskie apartamenty zlokalizowane w starym, tradycyjnym, drewnianym domku islandzkim; ok. 350 zł za noc za osobę w apartamencie 3-osobowym

7. Obserwacja wielorybów

Atrakcja Islandii, która dla innych może być niewarta pieniędzy, dla mnie – miłośniczki wszystkich zwierząt i życia podwodnego, najpiękniejsze doświadczenie z podróży po wyspie. Na tak zwane wycieczki „whale watching” można wyruszyć z kilku miast Islandii. Na południu – z Reykjaviku i Grundaviku, na północy – z Husaviku i Ólafsfjörður, a na wschodzie – z Ólafsvíku. Prawdopodobnie wycieczki oferowane w Reykjaviku są najbardziej przepełnione turystami. Z tego powodu udałam się na obserwację wielorybów do Husaviku, podczas pobytu w Akureyri. Wybrałam firmę Gentle Giants, która miała odrobinę tańsze ceny od konkurencyjnego North Sailing i mniejsze, mniej komercyjne łodzie. W tej chwili North Sailing oferuje tańsze rejsy.

Na pokładzie tego dnia było naprawdę mało turystów, a pogoda dopisywała – ocean bez niemalże żadnej fali. Firmy gwarantują 98% prawdopodobieństwo zobaczenia któregoś z tych ssaków w czasie rejsu. My mieliśmy dużo szczęścia – widzieliśmy aż 3 humbaki! 2 przepłynęły wspólnie pod naszą łodzią! Wrażenia niesamowite. Do tego uroku okolicy dodaje łańcuch gór Víknafjöll oplatający zatokę.

Rejsy odbywają się od marca do grudnia i trwają ok. 3 h

 

Oficjalna strona Gentle Giants

Ceny za podstawową wyprawę:

Dorośli: 10.400 ISK (ok. 320 zł)

Dzieci 7-15: 4.400 ISK (ok. 140 zł)

Dzieci do lat 6: wstęp bezpłatny

 

Oficjalna strona Northern Sailing

Ceny za podstawową wyprawę:

Dorośli: 10.500 ISK (ok. 320 zł) – zniżka do 9.450 ISK (ok. 290 zł) na rejsy między 16:00 a 20:00

Dzieci 7-15: 3.500 ISK (ok. 110 zł)

Dzieci do lat 6: wstęp bezpłatny

 

informacje aktualne na dzień 08.12.2018

NOCLEGI W HUSAVIKU

• Husavik Guesthouse – jeden z najtańszych pensjonatów w okolicy; ok. 155 zł za noc za osobę w pokoju dwuosobowym
• Arbol Guesthouse – bardzo klimatyczny pensjontat; ok. 250 zł za noc za osobę w pokoju dwuosobowym

8. Góra Kirkjufell w Grundarfjörður

Kirkjufell to słynna góra o bardzo charakterystycznym kształcie (wysokość 463 m n.p.m.) położona w miejscowości Grundarfjörður, na półwyspie Snæfellsnes, w zachodniej części Islandii. Góra wygląda naprawdę niesamowicie i nic dziwnego, że stała się jednym z najbardziej rozpoznawalnych miejsc i jedną z najbardziej znanych atrakcji Islandii. Na górę można się wspinać, ale ze względu na jej bardzo strome zbocza, taka wyprawa zalecana jest jedynie doświadczonym wspinaczom. A przy okazji wizyty w Grundarfjörður warto odkryć również pozostałe atrakcje półwyspu Snæfellsnes, np. wulkan Snæfellsjökull, którego szczyt jest pokryty lodowcem.

NOCLEGI W GRUNDARFJORDUR

• Grundarfjordur Guesthouse and Apartments – noclegi w tradycyjnym, drewnianym domku islandzkimm widoki na smą Kirkjufell; ok. 175 zł za osobę za noc w pokoju dwuosobowym
• Sudur-Bar Guesthouse – przyjemny pensjonat po drugiej stronie zatoki w Grundarfjordur; ok. 275 zł za noc za osobę w pokoju dwuosobowym, śniadanie wliczone w cenę

9. Park Narodowy Skaftafell

Piękny park narodowy położony w południowej części Islandii, w okolicy terenów wulkanicznych. Dojeżdżając do Skaftafell trzeba liczyć się z pokonaniem dość długiego odcinka, gdzie po drodze nie traficie na żadne gospodarstwa i gdzie będziecie musieli przebyć kilka mostów przejezdnych tylko dla jednego samochodu. Dość sporą część parku pokrywa lodowiec Vatnajökull i wielu turystów wyrusza tam właśnie po to, by zobaczyć lodowiec z bliska i wziąć udział w wyprawach na lodowiec. Z drugiej strony Park Narodowy Skaftafell to jedno z niewielu miejsc na Islandii, gdzie możecie znaleźć tyle drzew i krzewów! 😉 Wszędzie indziej jest ich jak na lekarstwo, choć Islandczycy są akurat z tego dumni – lepsza widoczność 😉 Jednym z najbardziej rozpoznawalnych miejsc na terenie parku jest wodospad Svartifoss (wysokość 20 m), znany z otaczających go czarnych kolumn bazaltowych. Warto spędzić na terenie parku więcej czasu, by odkryć więcej tras wędrówek i odkryć różnorodność miejscowego krajobrazu.

NOCLEGI W OKOLICY SKAFTAFELL

W tej części wyspy dość trudno o noclegi inne niż pole namiotowe. Osobiście zatrzymywałam się w parku tylko przejazdem i nocowałam kawałek dalej, bliżej Jokulsarlon.

• Hotel Skaftafell – hotel z widokiem na najwyższy islandzki szczyt Hvannadalshnjukur oraz na lodowiec Vatnajökull; ok. 330 zł za noc za osobę w pokoju dwuosobowym, śniadanie w cenie
• Hof 1 Hotel – trochę tańsza opcja noclegu w okolicy Skaftafell; ok. 300 zł za osobę za noc w pokoju dwuosobowym, bez śniadania

10. Wodospad Seljalandsfoss

Wodospad Seljalandsfoss to kolejna atrakcja Islandii położona na południu wyspy. Można do niego dotrzeć bardzo łatwo, jadąc przez kilka godzin główną drogą nr 1 z Reykjaviku. Wodospad jest położony bardzo blisko drogi i w związku z tym nie trzeba pokonywać żadnego odległego dystansu na pieszo, by się do niego zbliżyć. Wodospad liczy ok. 60 m i można pod nim przejść. Osobiście nie próbowałam, bo tego dnia, gdy zwiedzałam tę okolicę, było dość deszczowo, wodospad przelewał zatem więcej wody i naprawę miałam wrażenie, że nie dałoby się pokonać tej trasy bez zachlapania 😉 Naprawdę bajeczne miejsce, choć bardzo turystyczne. Z drugiej strony nie można się dziwić, że skoro jest tak łatwo dostępne i tak urokliwe, to każdy turysta ma ochotę zobaczyć Seljalandsfoss z bliska 😉

NOCLEGI W OKOLICY SELJALANDSFOSS

• Welcome Riverside Guesthouse – jedna z najtańszych opcji w okolicy – pensjonat położony w miescowości Hella, oddalonej kawałek od wodospadu; ok. 130 zł za noc za osobę w pokoju dwuosobowym
• Bru Guesthouse – urocze domki położone blisko wodospady Seljalandsfoss; ok. 460 zł za osobę za domek (3 osobowy)
• Nicehostel Seljaland –  hostel znajdujący się bardzo blisko wodospadu; ok. 200 zł za noc za osobę w dormie, ok. 220 zł osobę w pokoju dwuosobowym; śniadanie wliczone w cenę

Artykuł NAJLEPSZE ATRAKCJE ISLANDII pochodzi z serwisu Dobrze podróżować.

Islandia to rozległy kraj o zmiennej, zróżnicowanej pogodzie. Sprawdź, co zabrać na Islandię, by w pełni skorzystać w uroków i atrakcji Wyspy Lodu i Ognia.

Lecąc nad Islandią i tuż po wylądowaniu, pierwsza myśl, która mi się nasunęła to, że jest tam straszliwie pusto i bezludnie. Żaden przewodnik i żadne zdjęcia, z którymi zetknęłam się przed wyjazdem, nie były w stanie oddać tego wrażenia. Zatem prawdziwy ogrom Islandii zrozumiałam dopiero na miejscu. Już region samego lotniska wydaje się bardzo osamotniony i odludny – wielkie tereny równinne pokryte zastygłą lawą, przez które wiedzie tylko jedna główna droga. Dlatego, o ile Islandia wydawała mi się nieskalanie piękna, czysta i spokojna, tak względnie często wywoływała we mnie pewne obawy – czy np. uda nam się złapać stopa na takim pustkowiu, a co jeśli przyjdzie nam tu stać wiele godzin, co jeśli popsuje się pogoda.

Oczywiście nic złego nam się nie przytrafiło, a islandzcy kierowcy i inni turyści byli bardzo szczodrzy i pomocni, gdy podróżowaliśmy autostopem. Niemniej, dzięki właśnie temu ogromowi Islandii, jej pogodzie i dodatkowo obowiązującym tam cenom, zrozumiałam, jak istotne jest przygotowanie do dłuższej wyprawy do tego kraju. Pewne rzeczy bardzo nam się przydały, bo pogoda bywała zmienna i niektóre tereny opustoszałe. Z drugiej strony pewnych rzeczy zabrakło i albo musiałam za to słono zapłacić, albo odcierpieć. Stąd pomysł na ten artykuł, który może okaże się przydatny dla kolejnych podróżników ruszających na Islandię.

CHARAKTER NASZEJ PODRÓŻY PO ISLANDII

Nasza wyprawa na Islandię trwała 12 dni i przez ten czas objechaliśmy wokół całą wyspę, realizując w większości nakreślony przed wyjazdem plan. Podróżowaliśmy głównie na stopa i trzy dłuższe odcinki trasy pokonaliśmy autobusem. Raz wspinaliśmy się na górę Esja, a raz udaliśmy się na 12-godzinną wyprawę w rejon erupcji Ejafjallajökull. Poza tym nie było ekstremalnie czy trekkingowo – większość atrakcji była łatwo dostępna i położona blisko głównych dróg. Lista rzeczy, które proponuję zabrać, jest więc sporządzona na podstawie mojego sposobu podróżowania po Islandii i na podstawie regionów, które zwiedziliśmy. Dla osób, które przyjeżdżają na krócej i podróżują po Islandii wypożyczonym samochodem, pewne rzeczy mogą okazać się zbędne. Nasza druga podróż na Islandię, kilka lat później, wyglądała właśnie w ten sposób. Natomiast osoby, które zamierzają udać się na dłużej (3 tygodnie i więcej), odbyć trudniejsze trasy trekkingowe (np. okolice Landmannalaugar), muszą zadbać o bardziej profesjonalny sprzęt i więcej detali.

POGODA NA ISLANDII

Warto również wspomnieć kilka słów na temat pogody panującej na Islandii. Przede wszystkim musicie pamiętać, że na Islandii rośnie bardzo mało drzew, które mogłyby zatrzymać wiatr. Mamy więc do czynienia z ogromnymi przestrzeniami, na których przed potężnym wiatrem może osłonić nas jedynie samochód i odpowiednie ubranie (względnie namiot, jeśli akurat go spakowaliście). Islandzkie wiatry są naprawdę silne i przenikliwe. Jako przykład podam chociażby problem z prowadzeniem samochodu na prostej drodze w czasie wichury – musiałam permanentnie trzymać kierownicę lekko przekręconą, bo inaczej zniosłoby nas z trasy.

O jakiej porze roku byśmy nie wyjeżdżali, należy pamiętać, że pogoda jest nieprzewidywalna i zmienna na terenie całej wyspy. Czyli tak, jakbyśmy wychodzili na wycieczkę w wysokie góry. Podczas moich obydwu podróży – jedna na przełomie lipca i sierpnia, a druga na początku października – trafiliśmy zarówno na kilka pięknych słonecznych dni (latem temperatury były nawet tak wysokie, że mogłam sobie pozwolić na wyjście w bluzce z krótkim rękawkiem), jak i na kilka deszczowych i zimnych dni o bardzo słabej widoczności na drodze. Dlatego odpowiadając na pytanie, co zabrać na Islandię, doradzam ubrania na każdy typ pogody, choć szczególnie polecam zabezpieczyć się przed niskimi temperaturami, deszczem i silnym wiatrem.

LISTA RZECZY, KTÓRE WARTO ZABRAĆ NA ISLANDIĘ

• plecak – na wyjazd na Islandię odradzam walizki, okażą się poręczne tylko dla osób pozostających w Reykjaviku lub dla podróżujących samochodem, z pewnymi, zarezerwowanymi z wyprzedzeniem noclegami;

• kurtka lub polar wiatroodporny, ewentualnie gruby sweter – w tym kraju naprawdę wieje silny wiatr; nawet gdy jest słonecznie, to odczuwalna temperatura jest znacznie niższa; szczególnie wietrznie jest na zachodnich fiordach;

• kurtka wodoodporna – nie doświadczyłam żadnej wielkiej ulewy, ale bywały dni, kiedy całymi godzinami siąpił drobny deszcz; gdy do tego dojdzie wiatr, to ciepła kurtka przeciwdeszczowa stanowi podstawę;

• wygodne buty wodoodporne (trekkingowe) – udałam się na Islandię z tylko jedną parą butów, ale za to sprawdzoną; na odkryte buty i tak nie ma pogody, a modnie jest tylko w stolicy lub w Akureyri – wszędzie dalej stawia się na pragmatyzm;

• pokrowiec wodoodporny na plecak – zarówno na duży, jak i na mały, podręczny plecak; przez całe dwa deszczowe dni w czasie naszego wyjazdu byliśmy szczęśliwi, że zabraliśmy takie pokrowce;

• oddychająca bielizna termoaktywna – nie jest to konieczność, ale nam bardzo służyła; ponadto z takimi koszulkami można zaoszczędzić sporo miejsca w bagażu;

• czapka, szalik, rękawiczki – przydatne w chłodne dni, ale i na terenach lodowcowych;

• okulary słoneczne – czasem naprawdę było słonecznie (co nie oznacza jednak, że upalnie gorąco);

• strój kąpielowy – oprócz Błękitnej Laguny, Islandia oferuje wiele naturalnych gorących źródeł i basenów geotermalnych;

• śpiwór – chyba każdy hostel na Islandii pobiera dodatkową opłatę za korzystanie z pościeli, zatem warto zabrać własny śpiwór;

• krem do opalania – coś, czego mi zabrakło w czasie wyjazdu; cierpiałam potem w nocy, bo piekło, potem za dnia, bo wyglądałam karykaturalnie, a potem resztę wyjazdu, bo skóra schodziła mi takimi płatami, że na nosie miałam aż strupy;

• spray lub krem odstraszający komary i muchy – kolejna rzecz, której zapomniałam i bardzo cierpiałam z tego powodu; przysięgam, nigdy nie swędziały mnie tak ugryzienia komarów, jak te nabyte na Islandii;

• maść/krem/krople po pogryzieniu – to tak na wypadek, gdy nie uda nam się zapobiec pogryzieniu przez komary;

• marker, kartki/kartony i jakaś folia/koszulka ochronna – to dla osób podróżujących na stopa; warto pisać tabliczki z nazwami miejscowości, do których chcemy się udać; folia przyda się w czasie deszczu, jednak pamiętajmy, że w słońcu może odbijać światło; niektórzy mogą preferować tablice ścieralne;

• szczegółowa mapa – najlepiej, żeby mapa uwzględniała typy dróg – asfaltowe, żwirowe, dla pojazdów 4×4; takie mapy będą przydatne zarówno osobom podróżującym po Islandii samochodem, jak i na stopa; sama raz popełniłam błąd, nie wiedząc, że zaznaczona na mapie droga z Thingvellir do Gejzeru jest drogą żwirową i prawie nieuczęszczaną; obecnie w Polsce przed wyjazdem można spokojnie zakupić szczegółowe mapy drogowe Islandii;

• przewodnik – jestem tradycjonalistką i lubię z wyprzedzeniem przeczytać, co warto zwiedzić w danym kraju; niestety przewodniki po Islandii są ogromne i nie warto dźwigać takich ciężarów; na szczęście w lokalnych biurach informacji turystycznej wszędzie można znaleźć darmowe mini-przewodniki dla danego regionu Islandii;

• aparat, obiektywy, torba wodoodporna, ewentualnie statyw – Islandia jest krajem, w którym trzeba wykonać pamiątkowe zdjęcia :);

• kijki do nordic walkingu – nie jest to sprzęt obowiązkowy, jednak jeśli wybieramy się na tereny wulkaniczne, może być nam ciężko schodzić po stromych zboczach pokrytych grząskim żwirem wulkanicznym.

A zatem zastanawiając się, co zabrać na Islandię, trzeba przede wszystkim pamiętać o ciepłych ubraniach i wygodnych buty. Warto również pamiętać o rzeczach na słoneczne dni, jak okulary słoneczne czy filtr do opalania. Osobom wybierającym się na kilka tygodni na Islandię na wyprawy rowerowe czy autostopowe wokół całej wyspy, doradzam również zabranie namiotu (najlepiej dopasowanego do niskich temperatur i wietrznej pogody) oraz karimaty. Pogoda lub inne czynniki mogą opóźnić dotarcie do kolejnego punktu na trasie i warto wówczas mieć jakieś alternatywne schronienie na noc. Listę można jeszcze znacznie rozszerzyć, wymieniłam jednak rzeczy najbardziej przydatne na podstawie mojego doświadczenia. Pomogą uniknąć nieprzyjemności na miejscu i pozwolą w pełni korzystać z islandzkich atrakcji.

Artykuł CO ZABRAĆ NA ISLANDIĘ? pochodzi z serwisu Dobrze podróżować.

Droga do Skógar

Wszystko przez pogodę

Nazajutrz obudziły mnie promienie słońca wdzierające się do naszego pokoju. Zerwałam się z łóżka i wręcz nie dowierzałam – na niebie nie było żadnej chmury! To rzadkość, jak na Islandię i powinno się czerpać z takich dni garściami. Gdy rozpoczęłam przygotowania, znalazłam w hostelu mapę regionu Rangárþing i Myrdalur z zaznaczonym szlakiem wyrastającym znad wodospadu Skógafoss. Była to jedyna mapa informująca o nowym polu lawy, rozlanym pomiędzy lodowcami Ejafjallajökull i Mýrdalsjökull. Mój przewodnik z National Geographic w ogóle nie wspominał o tej trasie i usianych wokół niej atrakcjach. Dla pewności podpytałam jeszcze recepcjonistkę z hostelu (która była Polką!), czy kojarzy ten szlak. Odpowiedziała, że była tam w zeszłym roku i droga w jedną stronę zajmuje 4,5 do 5 godzin. Powrót trochę krócej – 3,5 godziny. Podejście nie jest wyjątkowo strome, trasa nie należy do najtrudniejszych, a widoki warte zobaczenia. Odmierzyłam sobie jeszcze „inteligentnie” palcami dystans zaznaczony na mapie i porównałam go ze skalą. Wyszło mi 20km w obie strony. Skoro trasa prowadzi miejscami pod górę, to owszem, może zająć trochę czasu, ale w 9 godzinach powinnam się zmieścić. Rewelacyjna pogoda wciąż się utrzymywała, a ewentualna wędrówka po zmroku nie była mi straszna – latem na Islandii słońce zachodzi dopiero około północy i zaledwie na 2 godziny. Zrobiłam tylko jeszcze zapasy bułek „Extreme” z szynką i wyruszyliśmy!

Skogafoss

Majestatyczny Skógafoss (60m wysokości), tuż obok którego usytuowany był nasz hostel.

Zróżnicowane krajobrazy Islandii

Aby dotrzeć do wspomnianego pola lawy, trzeba najpierw pokonać serię schodów prowadzących na taras widokowy ponad wodospadem Skógafoss. Stamtąd można przedostać się na szlak. Dosłownie „przedostać”, bo wchodzi się nań po drewnianej drabinie osadzonej nad płotem. Piękna sprawa. Znajdujesz się nad wodospadem, w tle majestatyczna, zielona góra, za nią na horyzoncie już tylko rozlewiska rzek, a ty przekraczasz tę magiczną granicę, zstępując z drewnianej drabiny. Co tu dużo mówić – widok i uczucie takie, że zapiera dech. Dalej szlak wiedzie po łagodnej, wydeptanej ścieżce, wzdłuż strumienia. Odkrywasz wtedy, że Skógafoss to nie jedyny wodospad na tej rzece. Trafiłeś do krainy dziesiątek innych, mniejszych i większych wodospadów oraz głębokich wąwozów wyrzeźbionych przez nurt. A wszystko wokół zielenieje. Wielu turystów pokonuje tylko tę część trasy, by ujrzeć te malownicze landszafty. Odpowiednio dalej krajobraz zyskuje coś nowego – w tle poławiają się ośnieżone szczyty lodowców. Najpierw po lewej stronie wyłania się Ejafjallajökull, a po jakimś czasie, po prawej –  Mýrdalsjökull. Cel wyprawy leży właśnie u stóp obydwu lodowców. Następnie, po przekroczeniu mostu łączącego oba brzegi rzeki, krajobraz zmienia się diametralnie. Droga staje się trudniejsza, bo usłana kamieniami, a obszar wokół ma już charakter wulkaniczny. Zieleń znika, dominują czerń i odcienie czerwieni. Po pokonaniu tego odcinka, wkracza się na najtrudniejszą trasę, wiodącą przez pyły i żwiry wulkaniczne. Dla mnie były utrapieniem – co chwilę zapadałam się, a pył i żwir wlatywały mi do butów. Coraz musiałam przystawać i opróżniać buty, traciłam mnóstwo czasu, a skarpety i tak zdążyły podziurawić się doszczętnie. Ostateczny etap szlaku wiedzie przez… śnieg! I tu, o dziwo, nie było ciężko. Śnieg jest tak solidnie zmrożony, że nie zapadałam się i nie przemoczyłam obuwia, a wrażenia przy tym nie do opisania.

Wąwóz

Zejście na szlak

Ostatni odcinek trasy – przez śnieg. Po prawej stronie pole lawy.

Przygody po drodze

Gdy szliśmy jeszcze zielonym odcinkiem trasy, wiodącym wzdłuż potoku, dołączyła do nas trzyosobowa grupka. Dziewczyna z Bułgarii, chłopak z Kolumbii i drugi z Peru. Zapytali, o cel naszej wyprawy, a ja pokazałam im mapę i objaśniłam trasę. Sami nie wiedzieli, jakie atrakcje skrywa ten szlak – ruszyli po prostu z ciekawości za wodospad.  Jednak po jakichś 4 godzinach wspólnej wędrówki, w pewnej chwili odłączyli się od nas, mówiąc, że nadgonią. Niestety, zniknęli już poza linią horyzontu i zrozumieliśmy, że najprawdopodobniej byli zbyt zmęczeni i zawrócili. Szliśmy więc dalej we dwoje – ja i mój chłopak. Potrzebowaliśmy kolejnych 2 godzin, by dotrzeć do pierwszej chatki! Zrobiliśmy tam krótką przerwę, gdy nagle zza okna ujrzeliśmy znajomego Peruwiańczyka! Dogonił nas i wyjaśnił, że jego przyjaciele byli już wykończeni i musieli zawrócić. Nie wyolbrzymiając, trasa nie była wcale łatwa. Alfredo czułby jednak żal, jeśli teraz by się poddał i nie dotarł do celu. Ruszyliśmy więc po ośnieżonych górach i dolinach w kierunku drugiej chatki. Po drodze na naszej przeszkodzie stanęła gruba na kilka metrów pokrywa śniegu, która pod wpływem temperatury przetapiała się w niemałą rzekę. Napotkana para starszych Islandczyków poradziła, żeby przy naszym obuwiu lepiej przeprawić się przez rzekę boso – inaczej stracimy przyczepność. Za chwilę jednak ujrzeliśmy dwie osoby przechodzące na drugą stronę po śnieżnym „moście”. Wyglądało to groźnie, bo dolna warstwa śniegu była już bardzo cienka i wątpliwej trwałości. „Most” jednak nie runął, więc my również przeprawiliśmy się nim na drugą stronę. Wszystko przebiegło bezpiecznie, ale przyznam, że przechodząc snułam już najciemniejsze wizje.

A oto śnieżny „most”, po którym ktoś właśnie przechodzi. W dolnym rogu widać rzekę, jaka powstała w czasie roztopu.

Islandzkie „schroniska górskie”

Na pierwszym planie wzgórze powulkaniczne, a w tle lodowiec.

Po dotarciu do drugiej chatki, Fimmvörðuháls, dowiedzieliśmy się, że nadłożyliśmy jakąś godzinę drogi. Idąc z pierwszej chaty skręciliśmy w lewo, zamiast kontynuować wciąż prosto. Nie ma jednak tego złego, co by na dobre nie wyszło. Dzięki uprzejmości pani opiekującej się chatką, podsyciliśmy się tradycyjnym Flatbrauð (dosłownie: „płaski chleb”) z szynką i wędzonym łososiem. Dowiedzieliśmy się od Andre, że pracuje tu pierwszy raz. Spędza w chatce cały tydzień przygotowując wszystko i czekając co wieczór na podróżników, którzy zarezerwowali sobie noclegi. Taka typowa chatka nie ma nic wspólnego z naszymi polskimi schroniskami górskimi. Jest po pierwsze mniej przestrzeni – 17 osób śpi w jednym pomieszczeniu, wszystkim opiekuje się jeden pracownik i nie można tam zakupić posiłków. Do tego do budynku nie jest doprowadzona woda – uzyskuje się ją topiąc śnieg w kotle na piecu. Inne życie.

Parująca góra.

O islandzkim nazewnictwie i atrakcjach u celu wyprawy

Andre wytłumaczyła nam również, co ujrzymy u celu wędrówki. Sprawa wygląda następująco: gdy w 2010r. nastąpiła erupcja Ejafjallajökull, pierwszy wybuch miał miejsce u stóp lodowca. Wulkan nie wyrzucał popiołów, leniwie toczył lawę i stanowił wielką atrakcję turystyczną. W czasie tej erupcji powstały różne kratery, pole lawy Godahraun oraz dwa wzgórza powulkaniczne Magni i Móði. W pobliżu znajduje się dolina Thórsmörk, której nazwa wywodzi się od Thora – nordyckiego boga burzy i piorunów. Magni i Móði według mitologii Wikingów byli synami Thora. Ich imiona oznaczają kolejno „Silny” i „Gniewny”. Dopiero później nieustające erupcje obudziły właściwy wulkan lodowca Ejafjallajökull, który to zaczął pluć popiołem i przyczynił się do zablokowania światowych lotów na kilka dni. Po dotarciu na miejscu było barwnie i jak nie z tej ziemi. Wzgórza Magni i Móði miały czerwony kolor, nadal parowały i były jeszcze gorące. Wokół rozpościerało się pole lawy, a dalej już ośnieżone lodowce. Nie mieliśmy niestety za wiele czasu, by delektować się widokami. Musieliśmy wrócić tą samą trasą do Skógar.

Ostatecznie pokonanie trasy w obie strony zajęło nam 12 godzin, nie 9, jak wyliczyłam. Szliśmy niemalże bez przerwy, zatrzymując się jedynie na posiłki i żeby wykonać zdjęcia (ok. 1h postoju). Po zejściu do Skógar znaleźliśmy tablicę informującą o łącznej długości szlaków. Okazało się, że pokonaliśmy tego dnia nie 20km, jak to sobie sprytnie obliczyłam, lecz prawie 40km! Po górach, kamieniach, pyle, żwirze i śniegu. Gdybym znała rzeczywisty dystans, zapewne nigdy bym tam w ogóle nie wyruszyła. Na koniec byłam po prostu dumna, że wytrzymałam kondycyjnie i nie odniosłam żadnych obrażeń fizycznych czy załamań nastoju 🙂 Nauczyłam się również regenerować w czasie wysiłku!

Artykuł Islandia: wyprawa do miejsca erupcji Eyjafjallajökull pochodzi z serwisu Dobrze podróżować.

Plan podróży po Islandii z zaznaczonymi wszystkimi miejscami noclegowymi.

Transport na Islandii

Islandia to kraj zupełnie inny niż pozostałe państwa europejskie w kontekście transportu. Nie ma tu pociągów, więc wszyscy podróżujący są skazani na samochody, autobusy lub ewentualnie samoloty, które kursują jednak tylko pomiędzy kilkoma miastami. Jeśli idzie o transport samochodem i autobusami, to istnieje tylko jedna główna droga okalająca całą wyspę, natomiast aby przedostać się przez środek kraju, rzekomo najlepiej podróżować samochodami typu SUV, ponieważ drogi nabierają tam już bardziej ekstremalnego charakteru. Z drugiej jednak strony istnieją dwie trasy linii autobusowych kursujące przez tzw. „interior”. Większość turystów zwiedzających Islandię decyduje się zatem na wypożyczenie  samochodu, podróż autobusami lub na jazdę „stopem”. My podjęliśmy decyzję, że możliwie jak najwięcej odcinków trasy pokonamy autostopem, natomiast przez dwa dłuższe fragmenty przeprawimy się autobusami. Latem objechanie wyspy wokół nie powinno stanowić większego problemu, jednak zimą jest to niejednokrotnie niemożliwe ze względu na wielkie opady śniegu, które paraliżują poszczególne odcinki dróg.

Kex hostel. Źródło: http://www.weheart.co.uk/2012/07/02/kex-hostel-reykjavik/

Nocleg w Reykjaviku

Po wylądowaniu na lotnisku w Keflavíku zamierzamy przedostać się od razu bezpośrednio do Reykjavíku. Tam spędzimy pierwsze 4 dni, zatrzymując się w hostelu Kex, powszechnie znanym jako miejsce postojów wielu podróżników-hipsterów. Za hipstera się nie uważam, jednak miejsce, niewątpliwie, prezentuje się urokliwie, jest usytuowane w ścisłym centrum i co jakiś czas organizowane są w nim koncerty na żywo (np. niedawno grała tam Sóley wraz z jedenastoma innymi islandzkimi artystami, a wstęp był darmowy!). Ponadto, odłożywszy rezerwowanie noclegów do ostatniej chwili (czyli początek lipca, co oznacza prawie miesiąc przed wyjazdem), był to tak naprawdę ostatni hostel w centrum w równie „niskiej” cenie, w którym moglibyśmy spędzić wszystkie cztery noce. W Islandii wszystkie tańsze noclegi są pozajmowane dużo w wyprzedzeniem, dlatego należy możliwie szybko zaplanować trasę i dokonać potrzebnych rezerwacji. Ceny są stosunkowo drogie, jak dla ludzi z Europy Wschodniej – na nocleg trzeba średnio przeznaczyć 100zł. Gdybyśmy zarezerwowali miejsca w Kex hostelu znacznie wcześniej, zapłacilibyśmy ok. 70zł za miejsce w dormie. Teraz jednak braliśmy ostatnie wolne miejsca w różnych pokojach i ceny niekiedy osiągały już po 140zł. Dodam jeszcze, że na oficjalnej stronie hostelu brakowało już wolnych miejsc w terminie naszej podróży, jednak udało mi się coś znaleźć poprzez Hostel World. Dlatego doradzam nie zniechęcać się i szukać noclegów przez różne portale pośredniczące.

Zwiedzanie Reykjaviku

Będąc w Reykjavíku skupimy się najpierw na zwiedzeniu samego miasta, ze szczególnym uwzględnieniem kościoła Hallgrímskirkja, którego wygląd nawiązuje do struktur bazaltowych powstałych po wybuchu wulkanu i zastygnięciu pokrywy lawowej. Takie struktury bazaltowe są bardzo charakterystycznym elementem krajobrazu islandzkiego – dla porównania zamieszczam zdjęcie wodospadu w parku narodowym Skaftafell.

Atrakcje w pobliżu Reykjaviku

Zamierzamy również wspiąć się na szczyt góry Esja. Esja to tak naprawdę pasmo kilku różnych szczytów, z których najwyższy liczy 914m. Dla turystów jednak najbardziej dostępny jest Thverfellshorn (780m). Oprócz tego weźmiemy udział w bardzo turystycznym rejsie statkiem w poszukiwaniu wielorybów. Firmy z Reykjavíku reklamują ok. 90% prawdopodobieństwa, że podczas wyprawy dostrzeże się któregoś z tych ssaków. Może atrakcja przereklamowana i droga, a na statku będzie tłum turystów, to jednak z naiwnością dziecka wierzę, że zobaczę jakiegoś humbaka czy finwala. Niestety, płetwale błękitne występują najczęściej przy zachodnich fiordach, więc tu nie powinnam się łudzić, ale kto wie… Jeśli jakiś płetwal wyłoniłby się podczas naszej wyprawy, to pewnie płakałabym ze szczęścia. O ile nie zamarznę wcześniej smagana arktycznym wiatrem. Jednak Reykjavík ma przede wszystkim posłużyć nam jako baza wypadowa do pobliskich atrakcji turystycznych: Błękitnej Laguny, parku narodowego Thingvellir oraz tzw. Golden Circle – gejzer i wodospad Gullfoss.

Błękitna Laguna. Źródło: http://www.nomadicmatt.com/images/iceland5.jpg?4c9b33

Gejzer. Źródło: http://inspiredbyiceland.tumblr.com

Pozostałe noclegi i zwiedzanie południa

Pozostałe noclegi zarezerwowałam już w różnych miejscowościach wokół wyspy poprzez portal HI Hostels. Jest to strona międzynarodowych schronisk młodzieżowych, których cała siatka rozpościera się wokół całej wyspy. Dostępność miejsc w pokojach w niższych cenach była już ponownie niewielka, więc tak naprawdę trasę dostosowałam do tego, w jakich terminach znalazłam wolne pokoje. Pierwszy nocleg chciałam spędzić w Vík, ale niestety nie było już nic wolnego. Wobec tego pierwsze dwie noce będziemy spali w schronisku w Skógar, tuż przy samym wodospadzie. Najbliższy sklep spożywczy znajduje się rzekomo w odległości 15km, co wymaga wcześniejszego przygotowania zapasów. Stamtąd, mam nadzieję, udamy się do Vík, do parku narodowego Skaftafell i ostatecznie do miejsca, które najbardziej chcę zobaczyć na Islandii, czyli do zatoki lodowcowej Jökulsárlón. Następny nocleg spędzimy w Höfn, które jest usytuowane względnie blisko właśnie tej zatoki.

Wschód, północ i zachód

Trasę z Höfn najprawdopodobniej odbędziemy już autobusem, ponieważ w ciągu jednego dnia będziemy musieli pokonać odcinek ok. 400km. Kolejny nocleg spędzimy w Húsavíku, małym miasteczku rybackim na samej północy Islandii. Stamtąd udamy się do położonego nieopodal największego miasta północy, Akureyri, i spędzimy w nim kolejne dwa dni. W tym czasie zamierzamy zwiedzić pobliskie jezioro Mývatn i geotermalny region Námaskarð. Pomysł na kolejny nocleg to efekt wielkiej fascynacji zdjęciami z Grundarfjörður, które znalazłam w Internecie. Zachodnie fiordy prezentują się na zdjęciach fenomenalnie, jednak to będzie zaledwie jednodniowa namiastka tego, co kryją te mniej dostępne półwyspy. Ostatni nocleg zapobiegawczo zarezerwowałam w schronisku w Keflavíku, skąd wylatujemy wcześnie rano do Berlina. To tak żeby nie spóźnić się na lot, bo już raz mi się to przytrafiło, a niestety w Islandii nowy bilet powrotny kosztowałby mnie fortunę. Plan na wyprawę jest bardzo ambitny – wiele osób odradza mi podróż wokół wyspy w zaledwie 8 dni. Ja jednak pozostaję optymistką i mam tylko nadzieję, że lokalne linie autobusowe kursują bez zarzutów, a napotkani na drodze kierowcy będą łaskawi i umożliwią nam dotarcie do poszczególnych punktów na naszej trasie.

Artykuł Przygotowania do wyjazdu na Islandię pochodzi z serwisu Dobrze podróżować.