Natomiast w kwestii pozostałych chorób, które złapałam, niestety nie ma na nie szczepień. Chodzi o chikungunyę przenoszoną przez komary. Robiłam wszystko, by uniknąć ukąszenia – mugga, długie rękawy, pokoje z klimatyzacją, by nie otwierać okien i nie wpuszczać przypadkiem komarów, a ostatecznie nic tego. Dodam, że moskitiera była tylko w jednym hostelu, w jakim zatrzymaliśmy się przez cały miesiąc. A wcale nie nocowaliśmy w najtańszych dostępnych miejscach. Jednak z perspektywy czasu odradzałabym wyjazd pod koniec pory deszczowej, właśnie ze zwględu na ilość komarów. Znajoma wyjechała w porze suchej i nie pamięta żadnych komarów 😉 No i warto miec na uwadze, że przez ugryzienie komara można skończyć z dużo gorszą dolegliwością, np. dengą.

Druga dolegliwość, na którą nie da się zaszczepić, a miałam pecha to złapać, to tsutsugamushi, złapana w wyniku ugrgzienia przez jakiegoś robaka podobnego do kleszcza. Insekty te występują tylko w dżungli i jedyne miejsce, gdzie byliśmy w dżungli to, by zobaczyć wodospady koło Pyin Oo Lwin. Pech chciał, że tego dnia nie ubrałam spodni, tylko długą spódnicę – w końcu wszyscy noszą sarongi. I gdy w drodze powrotnej siadałam na motor, poczułam jakieś uszczypnięcie w okolicy pachwiny, które po kilku dniach zamieniło się w sporą ranę i dołożyło mi wysoką gorączkę. Na szczęście lokalni lekarze mieli na to od razu leki i maści i natychmiast poczułam poprawę. Niemniej, nieleczona tsutsugamushi prowadzi do martwicy w okolicy ugryzienia i może doprowadzić nawet do zgonu. Z perspektywy czasu polecam albo unikać dżungli 😉 Albo ubrać spodnie i koszulkę z rękawem, bo insekty ponoć wgryzają się jedynie w tkankę miękką w okolicy pach i pachwin.

Pozdrawiam,

Magda

Pozdrawiam, Aga.